"Seven kişi sevdiğini kıskanır." Tamam buna sözümüz yok ama kıskançlık çoğu zaman felaketle biter, Othello'da olduğu gibi.Kıskançlık insan gözüne bir perde indirir ve bu perde hiç şüphesiz kapkaradır. kıskançlık her zaman beraberinde öfke getirir, Ee öfkeyle kalkan zararla otururmuş derler.
Shakespeare hiç şüphesiz bize bu kıskançlığı ve kıskançlığın beraberinde getirdiği öfkeyi anlatıyor.
Kıskançlık; mutlu olmamız, üzülmemiz, sevinmemiz gibi içimizde var olan bir duygudur. Ancak kıskançlığın dozu çok önemlidir, bu doz arttıkça hastalık boyutuna döner ve zarardan başka bir şey vermez. Othello'da olduğu gibi bu kıskançlığın büyümesi kişide sürekli şüphe, aldatılma korkusu, terk edilme korkusu, kıskandığı kişinin kendisini kandırıyormuş vb. hisler uyandırıyor. Bu hislerle beraber öfke ve kızkınlık baş gösteriyor.
Bakın şuna tekrar dikkat çekiyorum 'kişi sevdiğini kıskanır' işte bu kavram farklı; bu kişinin sevdiğinin başka birinin onu sevmemesini ister, onu korur. Ama başka bir boyut alan kıskaçlık; mini etek giyme, ona buna bakma, 'ya benimsin ya toprağın' gibi gibi şeyler bir tür hastalıktır. Seven insan 'Rağmen' sever, yani onu olduğu şekilde sever ve onu değiştirmeye çalışmaz. Zaten sen onu olduğu gibi sevmişsen neden sonradan mini etek giyme, şunu yapma bunu yapma diyorsun ki? Kusura bakmayın ama bu artık sevgiden de çıkar. Sevgi "Seni her şeye rağmen sevdim demektir"
Kitabımızın sadece bir veya iki kahramanı yok, kitabımızın üç kahramanı vardır; Othello, Desdemona, Lago.
Othello ve Desdemona büyük bir aşkla evlenirler. İki sevgili kavuşmuş ve evliler (Desdemona'ın babasının bu aşkla engel olmasına rağmen), ancak bu sefer aşıkların arasına giren kara yılan hiç şüphesiz Lago'dur. Lago bir subaydır. Lago kitapta var olan başka bir kişiyi kıskanıyor çünkü o çok yükselmiş ve Othello'nun gözüne girmiş başarılı biridir. Burada görüyoruz ki kişinin sevgiliyi kıskanması değil sadece, kişinin başka bir kişiyi de kıskanması var.
Desdemona; namuslu, temiz, masum ve kocasına deli gibi aşık bir kadındır. Kitapta nedense Desdemona silik ve fazla masum ve saf olarak karşımıza çıkıyor. Othello ise kıskanç ve namus düşkünü bir adam. Bir erkekte aşırı namus düşkünlüğü her zaman huzursuzluk getirir, örneğin karısına sürekli şiddet uygulayabiliyor. Kitabımızda şiddet yok ama daha büyük bir şey var!
LAGO! Kara yılan, şeytan. Yazarımız bu karaktere o kadar çok yer veriyor ki adete Othello'yu geçiyor. Kitap adete Othello ve Lago arasında süren bir olay gibi geliyor. Othello, Lago'ya güveniyorken Lago onun karısına iftira atar. Ve maalesef namus yine kadına özgü oluyor ve zararlı çıkan kadın oluyor. Zavallı Desdemona namuslu iken, adı namusuzluğa çıkıyor.
Benim söyleyeceklerim bu kadar. Shakespeare'den güzel ve sarsıcı bir hikaye, kesinlikle tavsiye ederim. Keyifli okumalar. :)
Yorumlar
Yorum Gönder